Ersin HOŞGENÇ - Sen Bilemezsin...

Sen bilemezsin geceyi.. Geceleri sokak lambaları altında oturan yalnızlıkları.. Kaç gece sana dağlardan şarkılarını yolladı rüzgarlarla? Sen,kaç geceye dost oldun.. kaç saat dayanabildin ona .. kıvrıldığın yerde uykuya mı daldın hep...? Sen bilemezsin yalnızlığı... Hiç ses duymadığın bir yalnızlık yasadın mı? sen kaç ...yalnızlığa dost oldun.. kaç saat dayanabildin ona.. yüzüne kaç kapı kapayıp kaçtın yalnızlıkların...?. Sen bilemezsin ağlamayı... Gözlerin dolduğu anları ağlamaktan miı sayıyorsun hala? Sen,kaç kez bir basına ağladın.. kaç saat dayanabildin gözyaşlarına.. Ellerinle yüzünü kapatıp,kendinden mi sakladın hıçkırıklarını...? Sen bilemezsin içmeyi... Şişenin dibini bulduğun an midir sana göre içmek? Sen kaç kez,şarap tadında buruk şarkılar söyledin.. kaç saat dayanabildin sarhoşluğuna.. Kadehini aklındakilerle mi yoksa yüreğindekilerle mi içtin...? Sen bilemezsin sevmeyi... sevgi dediğin sadece seni sevenleri mi sevmek? kaç vakit ayırabildin sevmeye.. Sadece severek kaç vakit dayanabildin.. İçinde öldürdüğün sevgilerin sahipleri nerede! Kaç kalpten ceketini alıp cıktın şimdiye dek...?

Artık bir şiirim var :)

Geri adım atmak istemez düşüncelerim
Ürkekliği bir kenara bırakmış duygularım
Neşe sarmış çehremi
En garip halimdir belirsizliğim
Şekli şemali yok içimdekilerin

Bugün iki tane hediye aldım.Ve ikiside en sevdiklerim arasında girdi.Biri bu şiir ve bu şiir'i yazan eller benim için kıymetli,sahibide oldukça değerlidir.O kadar! =)

Afiyet olsun

Bir eylül rüzgarıydı esen.Suratımda bıraktığı bir gülümsemeydi sadece,baltaladığım duygularım vardı.Aslında unutmuştum hepsini ama son bir gayrete ihtiyacı vardı beynimin,kalbimin karar verebilen her hücremin.Beklemektense harekete geçmeyi seçtim.Kendimin derdine düştüm zamanla.Ve o son gayretin gücünü yine kendimde,zaaflarımda buldum.İhtiyacım olan yine o eylül rüzgarı ve hafif baş dönmesiydi.

Rüzgar değer yüzüne ileri bakıp gülümsersin

Az önce çok garip birşey oldu ve eskiden olan şey şimdi olmadı.Bunu o kadar yadırgadım ki ama farkında olmanında getirdiği bir sevinç vardı.Biliyordum böyle olucağını der gibi içimden kendimle konuştum yine ve durdum,arkama dönüp orta parmağımı kaldırdım.Ve tam olarak tanımını yapamadığım bir gülmeyle önüme döndüm.Buna ilahi adalet demek istemiyorum bu çok acımasızca olur ama cidden bu ilahi adalet.Sadece yüzümde ufak bir tebessüme sahibim buda yeterli benim için.

Herşeyin farkındasın engel olma buna.

Ve gömleği giydin,bir deli olduğunu düşünüyorsun,umutlarını görmediğin birşeye bağladın.Biryandan mutlu olup diğer yandan kendini kandırdığının farkındasın,ama bu hoşuna gidiyor çünkü o seni kandırdıkça 0 noktasından dahada uzaklaşıyorsun zaten istediğinde bu değil miydi ? İşte beklediğin fırsat engel olma buna huzur versin anlıkta olsa.Sana değer verdiğinin farkında ol,sonra hatırladığında gülüp geçiceğin anıların olsun.Hayallerini paylaş onunla seni dinleme zahmetini gösteren insana(lara).Değer ver onlara,çünkü onlar birgün yine karşına çıkacaklar umutsuzca,seni onlara bağlayan bu kısır döngü olacak.

Kime baktın gulüm ?

Neye baktığınızı öğrenebilirmiyim ? Evet belki bir enkaz belkide umudunu kaybetmiş birisi,inandıklarını yitirmiş ancak yinede hiç değilse yanlışı olmayan,olmadığına inanan
Ama nerde yanlış yaptığını bulamayan birisi
HAHA dur bakalım bunların hepsi kendini kötü hisseden birinin lafları ama kötü çocuk hisleri kabarınca dünya umrunda olmayan bi yandan kötü çocuk olmaya korkan garip birisi tabiki şimdi kötü değil mi ? Tabikide değil,kötü hisler barındıran iyi çocuk (A)

Rengi parlak dünya

İnanmak yolun sonundaki o ışığa,belkide inandırmak istemiştim kendimi ona,hep gözlerim ordaydı ne kadar umutsuzluğa kapılsamda bir başka yaşamdı sanki bu insanın sabır sınırlarını zorlayan,insanı insalıktan çıkartan ve tekrar yabanlıktan hayata bırakan,umudun ve inancın bir getirisiydi sanki bu,ısrarla inancın olurdu o kör duyguya belkide kendini kandırırdın ama elinden başka birşey gelmezdi.Ve bir gün geldi o ışık hayatın oldu sonunda karar verdin hayatının rengine